Van Wijhe Verf: Biodiversiteit
Het verlies aan biodiversiteit is een serieuze bedreiging
De uitdaging
Het ontwikkelen
van een stijl
De voice-over tekst die door Marlies van Wijhe, Algemeen directeur bij de Koninklijke Van Wijhe Verf, geschreven is maakt me direct enorm enthousiast. Het leent zich goed voor gedetailleerde kleurige settings.
Naast gedetailleerde settings leent de animatie zich goed voor een diverse greep uit het dierenrijk. Dus naast characters moet er ook een stijl voor verschillende dieren ontwikkeld worden.
Als stijlvoorbeeld is een oerwoud ontwikkeld met vele lagen en verschillende plant groei.
Het gekozen kleuren pallet bestaat uit diepe volle (hoofd) kleuren. Geel biedt een uitstekend contrast tegenover het paars en groen wat in veen scenes gebruikt wordt.
Bij een verhaal over biodiversiteit kan een dier in de hoofdrol niet ontbreken.
Visualisatie van
het verhaal
Om de in eenstorting van de biodiversiteit te visualiseren is er gekozen om een metafoor te gebruiken. In dit geval is dat een Jenga-toren. Het beeld van een toren die instort na het weghalen van de blokjes, die als analoog dienen voor de dier- en plantsoorten, helpt de kijker om de kwestie beter te begrijpen.
Andere beelden zijn juist weer heel letterlijk. Het zien van een modderstroom, overstroming of ontbossing is immer duidelijk genoeg!
De dier- en plantsoorten worden aan de verschillende Jenga blokjes verboden waarnaa ze één-voor-één verwijderd worden.
Het herstellen van de biodiversiteit is een grote klus en kost veel tijd en energie! Dit wordt gevisualiseerd met het opnieuw opbouwen van de, uitvergrote, toren.
De animatie fase
Op het gebied van animeren hebben we te maken met twee uitdagingen. De illustraties zijn erg gedetailleerd, wat betekend dat er veel elementen zijn die tot leven moeten komen. Kleine subtiele zaken zoals het heen-en-weer wiegen van bomen in de wind of simpelweg de bewegingen die een personage maakt wanneer ze interactie hebben met een Jenga blokje. Alles moet voorzien worden van secundaire animaties om het tot zijn recht te laten komen.
Daarnaast wordt er in het verhaal gebruik gemaakt van “echte” settings gecombineerd met bijvoorbeeld schematische weergave van de biodiversiteit of een grafiek. Er is veel aandacht besteed aan de manier waarop het één naar het ander over gaat.
Met de character-rigs die ontwikkeld zijn voor de personages is het vrij gemakkelijk om het personage de gewenste bewegingen te laten maken.
Middels Inverse Kinematics maken we overtuigende complexe dynamische bewegingen zoals het slepen van een Jenga blokje.
De zoom transitie tussen de grafiek en de jungle scene vergde extra tijd. De bebossing van het jungle moest immers van een platte schematische weergave naar een scene met diepte overgaan waarbij de illusie opgewekt wordt dat dezelfde illustraties gebruikt worden.
